Love อย่างที่เรารู้กันว่า ชีวิตคนเกิดมาขาดความรักไม่ได้ หลายคนคงค้านว่า ไม่มีคนรัก หรือไม่มีใครให้รัก ก็ยังมีชีวิตมีความสุขดี แต่เมื่อเวลาผ่านไปหลายปี เราจะรู้ว่าจริงๆ เราทุกคนเกิดมา เพื่อเป็นฝ่ายให้ความใคร และเพื่อรับความรักจากใครไปพร้อมกัน เราจะรู้สึกถึงความเหงา และความไม่มีค่า หากชีวิตของเราไม่มีความรักเลย
ตัวอย่างพิสูจน์ง่ายๆ จากตอนเริ่มแรกของหนังซีรี่ย์เรื่องนี้ ที่ต้องการเปรียบเทียบ โดยจับแยกคู่พระเอกกับนางเอก ให้เป็นแฟนกับคนอื่นดู ซึ่งสุดท้ายไม่นานก็ต้องแยกทางกัน เพราะความที่เข้ากันไม่ได้สักทางใดทางหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นความคิด ความชอบ หรือไลฟ์สไตล์ที่ถือว่าเป็นเรื่องเล็กๆ แต่เมื่อเราคบกับใคร มีคนนั้นในชีวิตจริงๆ ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ทีเดียว เพราะเกิน 50% ของชีวิตแต่ละวันของเรา ต้องอยู่ด้วย หรือเชื่อมต่อกับคนๆ นั้น สุดท้ายแล้วการเลิกราจากกัน ก็ไม่ได้ทำให้ใครยิ้มได้ หรือมีความสุข เป็นตอนจบของชีวิตผิดคู่ของมิคกี้ และกัส แต่ถือว่าเป็นเพียงการเริ่มต้นเรื่อง และเริ่มต้นชีวิตใหม่ของทั้งคู่เท่านั้นเอง
รวมถึงทำให้เรารู้ได้ว่าหนังคอมเมดี้ที่ทำเป็นซีรี่ย์ และมีความรักสอดแทรกในทุกตอน อีกทั้งยังต้องทำให้คนดูสามารถตามติดไปได้เรื่อยๆ เป็นยังไง เพราะหากมองผิวเผินในตอนเริ่มแรก กับมิคกี้ สาวที่ยึดความคิดเป็นของตัวเองถึงขั้นมาก และกัส หนุ่มเนิร์ดที่มองภายนอก ดูไม่มีเสน่ห์มัดใจเอาซะเลย แต่เหมือนหนังต้องการให้เรา เข้าไปใกล้ตัวละครสองตัวนี้มากขึ้น เพื่อให้เห็นอีกหลายด้าน ที่มองจากภายนอกไม่เห็นถึงนิสัย หรือส่วนลึกของจิตใจของคนทั้งสองจริงๆ
Love เมื่อถึงเวลาที่ใช่ คนที่ใช่ และโอกาสที่เหมาะสมเท่านั้น
ทั้งหนัง เพลง และความจริง มีทฤษฏีความเชื่อส่วนตัวบุคคลว่า เวลาเราเลิกกับใคร โดยเฉพาะความรู้สึกที่โดนบอกเลิก หรืออกหัก สิ่งที่จะเป็นการดูแลรักษา และทำใจได้เร็วที่สุด คือหาใครก็ได้เข้ามาในชีวิต จะใช่คนที่เราต้องการ หรือไม่ใช่เพื่อที่จะได้หลุดพ้นความรู้สึกของ คนที่ไม่มีใคร หรือไม่มีค่าให้ใคร แต่สิ่งเหล่านี้เหมือน Love ก็อยากจะย้ำว่า ยิ่งทำให้เราตกลงไปในหลุมลึกมากขึ้น หรือเหมือนปมที่ผูกเงื่อนตาย ทำให้แก้ออกยากกว่าเดิม
เราจะเห็นได้จากกัส มีเหตุการณ์ทั้งได้เจอกับมิคกี้ และช่วยเหลือเธออย่างที่ไม่ตั้งใจ และไม่ได้คิดอะไรมาก แต่เหมือนเหตุการณ์กับความรู้สึกเหงา จะทำให้ใจของเขาอ่อนไหว และคิดว่ามิคกี้คือ คนที่เขาอยากที่จะเข้าหามากกว่านี้ โดยที่กัสมองเห็นแค่มุมเดียว ในมุมของคนโดนบอกเลิก หรือคนที่ไม่มีใครเอา ทั้งตัวเขาและมิคกี้ การเล่าระบายเลยเป็นไปในทางเดียวกัน และทำให้มิคกี้เห็นใจเขา
ในช่วงแรกที่หลังจาก มิคกี้เข้าไปช่วยกัสขนของในบ้านแฟนเก่าอย่างไม่ตั้งใจ กัสอยากที่จะเข้าหามิคกี้ให้มากกว่าเดิม แต่ไปๆ มาๆ เหมือนเวลา และโอกาส โดยเฉพาะใจของมิคกี้ยังไม่เปิดรับใครอย่างเต็มร้อย ก็เลยเหมือนกับว่าการที่กัส จะสานต่อหรือทำความรู้จักกับมิคกี้ให้มากขึ้น กลายเป็นเรื่องที่ต้องคิดแล้วคิดอีก และดูติดๆ ขัดๆ นั่นเป็นเพราะทุกอย่างไม่ได้มาพร้อมกัน โดยเฉพาะอีกฝ่ายที่เป็นคนที่เราอยากจะทำความรู้จักให้มากขึ้น เชื่อเถอะว่าเมื่อถึงเวลา ความรักจะมาเคาะประตูเราเอง อาจจะไม่จำเป็นต้องฝืน หรือคิดมากอะไรเลยด้วยซ้ำ กับการส่งข้อความทักทาย หรือโทรหา
กล้าที่จะรัก ก็ต้องยอมรับได้ทั้งความสุข และความทุกข์แบบกะทันหัน
หลายคนที่ได้รู้พิษสงของความรัก ทำให้กลายเป็นคนที่เข็ด และไม่กล้าเปิดใจให้กับใครอีกเลย หรือบางคนก็เหมือนเจ้าสาวที่กลัวฝน รักแต่ให้ใจไม่สุด ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเราพร้อมที่จะได้รับความสุขอย่างเต็มที่ แต่กลัวและไม่อยากที่จะอ้าแขนรับความทุกข์ ที่จะพร้อมเข้ามากับคำว่ารักด้วย ที่สำคัญคือ ความทุกข์ หรือความผิดหวังอาจมาถึงเราในเวลาไหนก็ได้ ในแบบไม่ตั้งตัวอย่างกรณีของกัส ที่โดนบอกเลิกโดยการสร้างสถานการณ์ว่า อีกฝ่ายมีชู้ แต่จริงๆ คือความรู้สึกที่เข้ากันไม่ได้ จนไม่สามารถที่จะทนอยู่ด้วยกันได้อีก
ในคู่ของมิคกี้กับเอริค คนรักเก่าที่เลิกกันก็คงไม่ได้ต่างอะไรกับคู่ของกัส เพียงแต่มิคกี้เป็นฝ่ายทนไม่ได้ และเดินออกมาเองมากกว่า ด้วยความที่เอริคติดแม่ และมีความคิด และความเชื่อในบางเรื่องไม่เหมือนกันเลย และเมื่อคนเราไม่สมหวังในความรัก ก็เป็นเรื่องธรรมดาที่ช่วงหนึ่งของชีวิต อาจมีไปไม่เป็น เดินไม่ถูกทาง หรือทำตัวไม่ถูกบ้าง และนี่คือสิ่งที่หลายคนกลัวสำหรับการรักใครสักคน
หนังเป็นแนวที่ดูได้เรื่อยๆ ถ้าจะบอกว่าทำให้ติดแบบ ต้องดูไปจนจบซีซั่นสุดท้ายเลยมั้ย อาจจะไม่ แต่ทำให้เราคิดถึง และอยากที่จะกดดูตอนต่อไปถ้ามีเวลาว่าง และความรู้สึกของการนั่งดู Love คล้ายกับวันหยุดยาว หรือช่วงเวลาที่เราต้องการพักหัวสมองแบบไม่คิดอะไร หนังเรื่องนี้นอกจากเป็นวันหยุดที่ดีให้กับคนดูแล้ว ยังมีสิ่งที่เหมือนอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก แต่เราลืมที่จะมองเห็น หรือคิดถึง ถือว่าเป็นอีกเรื่องที่ไม่ควรพลาด และไม่น่าที่จะพลาดดู
