Step Sisters หากถ้าจะให้บอกถึงแนวหนังเรื่องนี้ คงไม่ต่างไปจากเรื่อง Step Up ที่สร้างมาหลายภาค รวมถึงการทำเป็นหนังซีรี่ย์ แต่จุดที่แตกต่างกัน และไม่สามารถนำมาเปรียบเทียบกันได้คือ การเต้นที่เรื่องนี้เน้นไปทางทีมเต้นผู้หญิงส่วนใหญ่ มีเพียงแค่ฉากเดียวเท่านั้น ที่ให้เห็นการแข่งขันของทีมผู้ชายด้วยเพียงแค่ช่วงสั้นๆ เท่านั้น
เสน่ห์ของการเต้นในเรื่องนี้ อาจเทียบไม่เท่าการเต้นของผู้ชายในเรื่อง Step Up ได้สำหรับความแข็งแกร่ง และความรุนแรงในท่าเต้น แต่ก็ไม่ได้เรียกว่าด้อยไปเลย ยังสามารถดูเพลินๆ และมีเอกลักษณ์สำหรับการเต้นในหนังเรื่องนี้ ในการให้จังหวะ และเน้นเสียงที่มาจากการใช้เท้า ใช้มือ หรืออวัยวะต่างๆ ให้เกิดเสียงดัง เพื่อเป็นการปลุกเร้าอารมณ์ของคนเต้น และรวมถึงคนดูร่วมไปด้วย
Step Sisters คือทีมและไม่มีใครที่จะเก่งและทำได้ดีเพียงคนเดียว
ไม่ว่าจะเป็นหนังเต้นเรื่องไหนๆ ก็ตามหากเป็นการเต้นแบบทีม และไม่ว่าใครจะเต้นเก่งมากที่สุดก็ตาม สุดท้ายแล้วก็คือทุกคนต้องก้าวไปด้วยกัน เราทิ้งใคร และไม่สนใจใครแม้แต่คนเดียว ก็ทำให้ทีมไม่สมบูรณ์ รวมถึงไม่สามารถที่จะเข้าแข่งได้ สิ่งที่เราจะเห็นจาก Step Sisters และเป็นจุดที่ได้คะแนนคือ ความพร้อม และเต้นไปในทางเดียวกันอย่างที่ซ้อมกันมา
ตัวเด่นคือ จามิลลาร์ บิชอป ที่เป็นหัวหน้าในการฝึกซ้อมเต้น แต่อุปสรรคของเธอไม่ใช่การสอนให้ลูกทีมเต้นตามที่วางแผนไม่ได้ แต่เป็นการต่อต้านของตัวเอง ที่ความฝันของเธอคือ การเข้าสอบในโรงเรียนสอนกฎหมายฮาร์วาร์ดให้ได้ และหากเข้ามาฝึกสอนทีม SBB ก็คือการปล่อยให้ความฝันเรื่องการเรียนของตัวเธอเองต้องหลุดลอยไป
การยอมรับกัน และร่วมใจกันคือที่มาของชัยชนะ
เราจะเห็นจากช่วงหนังเริ่มแรกเลยว่า ทีมเต็งหนึ่ง และเป็นแชมป์มาตลอดจนทีมอื่นไม่อยากที่จะแข่งด้วยอย่างทีม เธตา Theta ความเป็นแชมป์ของทีมนี้ ไม่ได้มาจากการเส้น หรือซื้อด้วยเงิน แต่มาจากการฝึกซ้อมอย่างหนัก และความพร้อมของทุกคนที่เป็นนักเต้นในทีม รวมถึงท่าเต้นมีความแข็งแรงสมศักดิ์ศรีความเป็นแชมป์มาทุกสมัย
หนังต้องการเปรียบเทียบกับทีม SBB ในช่วงแรกว่าไม่มีจุดไหนเลยที่จะเทียบได้ ในการเข้าแข่งครั้งแรก ทั้งท่าเต้นที่อ่อนเหมือนเด็กผู้หญิงไร้เดียงสาเต้น และความไม่พร้อมกัน รวมถึงมีท่าหลุดที่บอกให้เรารู้เลยว่า มีการซ้อมไม่เพียงพอ มากกว่าการขายหน้าบนเวทีคือ การทำให้ทุกคนไม่อยากที่จะเข้าแข่งในสนามเต้นแข่งครั้งต่อไป หากไม่มีจามิลลาร์ และเพื่อนทีมผู้ชายมาคอยปลุกกำลังใจขึ้นมาอีก
สุดท้ายแล้วเราคงมองเห็นความเป็นนักเต้นของจริง ทั้งจากทีมเธตา ที่เมื่อหัวหน้าทีมรู้ว่า มีการซื้อรางวัลมาแบบไม่โปร่งใส ความกล้าที่จะขึ้นพูดในตอนนั้น ที่ได้รับรางวัลถึงความจริงให้ทุกคนได้รู้ และแบ่งเงินรางวัลร่วมกับทีม SBB ที่เป็นรองอันดับหนึ่ง รวมถึง Step Sitsters ไม่ลืมที่จะคิดถึงความพยายาม และการเปลี่ยนแปลงการเต้นของทีม SBB ที่มีความแข็งแกร่งในท่าเต้นมากกว่าเดิม จนเราสัมผัสได้ การเต้นก็เหมือนจังหวะในชีวิต ที่เมื่อไหร่เราใส่พลังให้กับมัน ชีวิตเราก็จะมีการเปลี่ยนแปลงที่ดีจนไม่น่าเชื่อเลยทีเดียว
